Elze en Tijmen winnen de zonnebloemwedstrijd

donderdag 10 september 2020

Aan alle mooie zaken komt een eind, zo ook aan de zonnebloemwedstrijd. Op 1 september was de deadline.

Een aantal zonnebloemen waren uitgebloeid en anderen hadden last van gehad van het warme weer. Zeker als ze daarbij te weinig/geen water hadden gekregen of het met chloorwater mochten doen. Tuinieren blijft een vak apart!

De eindstand
Bij het meetmoment in augustus was de zonnebloem van Marije en Lieke net iets groter (1 cm) dan de zonnebloem van Elze en Tijmen, het beloofde een nek-aan-nek race te worden. Echter met 20 cm verschil heeft de zonnebloem van Elze en Tijmen uiteindelijk gewonnen. Inmiddels zijn de twee hoogste zonnebloemen nagemeten en is de prijs uitgereikt. Van harte gefeliciteerd Elze en Tijmen!

Klassement zonnebloemwedstrijd:
1. Elze en Tijmen met 2.98 meter
2. Marije en Lieke met 2.76 meter
3. Niek en Sam met 2.26 meter
4. Willem en Cato met 2.20 meter
5. Stijn en Sepp met 2.15 meter
6. Fenna en Donna met 1.50 meter
7. Gregory met 1.24 meter
8. Bram en Maarten met 1.02 meter
9. Hannah met iets meer dan een meter
10. Anne-Sophie en Liza-Lotte met 0.74 meter

Wil je volgend jaar ook zonnebloemen?
Haal dan de zaadjes uit het bloemhoofdje en bewaar ze op een donker en koele plek. Volgend jaar kun je ze in de grond stoppen en weer genieten van deze fleurige bloemen! Had je dit jaar geen zonnebloem en wil je volgend jaar ook een fleurige tuin? Vraag dan één van de deelnemers om een paar zaadjes.

Wat hebben we genoten van deze wedstrijd. Enkele reacties:

  • Ondanks dat de zonnebloemen niet hoog zijn geworden, heb ik een erg fleurige muur vanwege de vele zijtakken met bloemen.
  • Wauw, de zonnebloem is even hoog als ik! Mooi hè?
  • Erg leuke actie! Elke maand een terugkerend iets en het speleffect maakt dat je wilt winnen.
  • Op de trap ben ik bijna even hoog als de zonnebloem, groot hè?

Ton Groenewegen, enorm bedankt voor het idee en de zonnebloemzaadjes!

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief en blijf altijd op de hoogte!

‘De kerk, een plek waar hemel en aarde elkaar raken…’ wordt er aan het begin van de dienst gezegd. Het gebeurt vaak dat in de dienst onder woorden gebracht wordt wat je voelt, en zelf niet zeggen kan. God’s woord is krachtig en het overkomt me vaak dat ik ineens aangesproken word door wat er gezegd wordt, zonder dat ik er echt naar op zoek ben.

Amy Hoogeland